رسالت پیامبران وبعثت پیامیر اکرم حضرت محمد (ص)

      واقعه وحادثه بعثت جایگاه ویژه ای درفرهنگ مسلمانان  داردآغاز اسلام درحقیقت ازبعثتپیامبرما حضرت محمد(ص)  می باشدواسلام دینی است که درابتدا باتعدادکم باشرایط سخت  شروع گردیدوبعد درسراسرعالم گسترش یافت وانسانهای زیادی به این دین پیوستندودراسلام آنچه گذشته ازهمین بعثت پیامبراست  که نقطه شروع تحول بزرگی در تاریخ بشریت بشمار می رود. وحضرت محمد (ص) بهترین وکاملترین دین رابرای بشریت به ارمغان آوردودر مدت محدودی محیط جاهلیت را به مرکز دانش وفضلیت تبدیل کردوامنیت وصلح رابرقرارنمودوفتنه وآشوب وغارتگری  وبی رحمی راازمیان مردم برداشت وبهداشت واصلاح محیط را تعلیم فرمودوبساط بت پرستی وگناه راازجامعه برچید.

درهمه جای قرآن انتساب بعثت به"الله"است یعنی حشرمردگان،هم قانونمندیهای خاص هستی وهم ارسال رسل نشان ازتسلط مطلق اراده وبرنامه خوداز اداره جهان هستی می باشدونکته قابل تامل دربعثت پیامبران منتی می باشدکه پروردگاربرمردم می نهداولا این منت برای هدایت ورهبری است ثانیااینکه پیامبران راازمیا خودمردم واجنس آنان انتخاب کرده است ودراین نکته حکمت ومنطقی استواربوده که پیامبران بعنوان الگو واسوه درقرآن مطرح شده اندواگر آنها ازجنس دیگری برگزیده می شدندنمی توانستند الگو بشری باشندواین یک سنت الهی می باشدکه پیامبرهرگروه ازجنس خودشان باشندتاحجت بردیگران تمام شود.

 همانطور که تعدادی ازحجتهای الهی مبعوث به رسالت می باشدکه اکثریت آنهاهدایت مژده به بعثت آنهابوده است وبعثت حضرت محمد(ص)آخرین بعثتها بوده است ودیگر کسی بعداز آنحضرت به پیغمبری برانگیخته نمی شودبدلیل اینکه از طرف پروردگار حفظ قرآن کریم ازتحریف تضمین گردیده است  وجانشینان دوازده گانه آن حضرت(حضرت علی (ع)تاحضرت مهدی(عج))عهده دار وحافظ دین بوده وهستندتازمانی که زمینه حکومت جهانی توحید فراهم شود

اصطلاحات ومفهوم بعثت پیامبران

بعثت ،بعث درلغت به معنی برانگیختن،برخیزاندن،فرستادن،پیداکردن وزنده کردن است ودرشرع به معنای فرستادن خدای تعالی می باشد که انسانی را به سوی جن وانس – یابعضی ازآنها- تاآنهارا به راه حق دعوت کنند

بعثت درفرهنگ اسلام به معنی برانگیختن وبرگزیدن پیامبران ازسوی پروردگار برای هدایت وراهنمایی مردم که آغاز رسالت هرپیامبراست. وآن درفرهنگ قرآن به معنای عامل برانگیختن ورسانیدن به مرحله ای خاص ازتکامل می باشدکه تحولی درآن وجود داردزیرا آغاز تحول بزرگ دروارد شدن به فضای جدید ی می باشد.هرچند معنای اکثریت آن برانگیختن وفرستادن پیامبران برای هدایت وراهنما مردم می باشدازاین میان بعثت پیامبراکرم(ص)جایگاه خاصی داشته به طوری که بیشتر بعثت برانگیخته شدن ایشان به پیامبری براذهان متبادر بوده است.

فلسفه وهدف ازبعثت

پس از اثبات اینکه ما پروردگار عالم خلق کرده است به این نتیجه می رسیم که اگرما خودمان راواگذاریم کاری برخلاف حکمت کرده است بنابراین لازم است پروردگار به مقتضیات حکمتش آفریدگان رابه سمت کمال هدایت کندوراه درست رابه آنها نشان دهد وچون خدای تعالی رانمی توان مشاهده نمودپس باید رسولانی رابه سوی بندگانش بفرستدتاراههای اصلاح وسعادت را به آنها بیاموزد وآنهارا ازگمراهی برهانندقرآن کریم درباره هدف از فرستادن پیامبران درآیه213 سوره بقره چنین می فرمائید"مردم درآغاز یک گروه بودندوتضادی باهم نداشتندبه تردیج اختلافات درمیان آنها پدید آمدپس پروردگار پیغمبران فرستادتانیکوکاران رابه رحمت وغفرانش مژده دهندوبدکاران راهم از عذاب آتش بترساندوباآنهاکتاب رابه حق وراستی فرستادتادرمواردنزاع واختلاف مردم حکم فرماباشد..."وحضرت علی (ع) دراین باره درنهج البلاغه خطبه اول  می فرمایند"پس خداوند رسولان خودرادرمیان مردم برانگیخت. وپیامبرانش را پی درپی بسوی آنهافرستادتاازمردم ادای عهد وپیمان ،فطرتی که با خدای خود بسته بودندرابخواهندونعمات فراموش شده اورا یادآوری کنندوباتبلیغ دلایل روشن وظیفه رسالت راانجام دهند،ونیرو عقلهای مردم راکه زیرغبار کفر وشرک وگمراهی مستور شده است برانگیزاندوبه کاراندازندوآیات بزرگ الهی رابه ایشان بنمایاندکه آسمان بالای سرشان برافراشته وگهواره گسترده زمین زیر پایشان نهاده است ومعشیتهای که مایه زندگی آنها است واجلهای که پایان عمرشان است وبیماریهای که پیر وفرسوده شان می کنند وحوادث وپیش آمدهای که برآنها وارد می شود."

خداوند درزمانهای مناسب پیامبرانی رابرای هدایت مردم فرستاده است وهیچ قومی ازراهنمایی وهدایت اووانگذاشته است بعضی پیامبران دارای کتاب وشریعت بوده اندولی بیشترآنها پیامبران تبلیغی بوده اندکه به نشرواجرا وتفسیرشریعت مربوط به زمان خود می کوشیده اندوبرانگیختن پیامبران درزمانهای مختلف  بدین جهت بوده است اولا افراد بشربعلت عدم رشدنمی توانستندهمه پیام وحی رایکجا دریافت کنندوهمگی معارف الهی را یکباره پذیرا شوند.ثانیابراثر غرض ورزی افراد سودجو،نادانی اکثرمردم،کتابهای آسمانی سوتحریف واقع می شدودستورات دینی دستخوش تغییروتبدیل می گردیدلذا پیامبران بعدی برای حفاظت ازاصول اساسی دین وتائید وتاکید حقانیت پیغمبر سابق وتکمیل معارف الهی برانگیخته می شدوهم به پیغمبربعداز خودش مژده می دادچنانچه که درقرآن مجیدراجع حضرت عیسی(ع)درسوره صف آیه 6 آمده است و"یادآور هنگامی که عیسی بن مریم به بنی اسرائیل گفت من همان رسول خدا به سوی شما هستم وحقانیت تورات را که پیش رومن است تصدیق می کنم وبه رسولی که پس ازمن خواهد آمدکه نامش احمداست مژده دهم.."

مبعث حضرت محمد پیامبراکرم

انبیاء پیشین درکتب آسمانی خود باذکربرخی ازویژگیهای پیامبراسلام طلوع وقیام او رابه پیروان خودنوید داده بودنددراین اوضاع وشرایط موعود نجات بخش حضرت محمد(ص)درسحرگاه روزجمعه 17 ربیع الاول سال عام الفیل و53سال قبل هجرت برابرباسال 570 میلادی دیده به جهان گشودوسرانجام لحظه موعودکه انبیاء پیشین مژده ای آن راداده بودندفرا رسید وپیامبرگرامی اسلام ازموقعی که عقاید باطل قوم خودرادید از 3سال بعثت ازمردم کناره می گرفت ودرآخر آن 3 سال کناره گیریش قبل ازاعتکاف ودورشدن ازمردم وجامعه رااختیار کردوبرای این منظور هرسال ماه رمضان بعداز طواف دور کعبه وتبرک جستن ودادن صدقه به اندازه نیاز آب وعذا برمی داشت وبه بهترین مکان یعنی غار حراء درکوه ثور می رفت زیرا دارای فطرت سالم ، صفای باطن آگاهی، عقل وهوش زیاد وبسیارخصوصیات برتر دیگر بودوتا پایان ماه رمضان درغار به عبادت مشغول بودوچه بسیار که این راه راآمده بودوآثار تفکر واندیشه عبادت  درآن حضرت هویدابود هنوز ماه رمضان بعدی نرسیده بودکه کم کم حقایق برآن حضرت آشکارشد ورویای صادقه می دیدونور حقیقت هویدا ترشد ودرسن 40 سالگی بود که درغار ایستاده بود که چشمان مقدس رسول خدا به نقطه ای ازآسمان خیره ماندچهره مطهرش برافروخته گشت عرق برپیشانی نورانیش نشست که جبرئیل امین وحی براوظاهر شدچنان بزرگ وزیبابودکه دوبالش صحرا رازیر پوشش حود گرفت وپیش آمد وبازوی پیامبرراگرفت وفشرد ناگهان نوری اورافراگرفت چنانکه دیگر هیچ چیزجز نور پیدا نبود بانزول نخستین آیات سوره علق ودعوت آن حضرت که حضرت محمد گفت خواندن نمی دانم به خواندن بنام پروردگار که آفرید  به مقام رسالت آسمانی نایل شدوبانخستین آیات سوره مدثرادامه یافت پیامبر ابتدا همسرش حضرت خدیجه وپسر عمویش حضرت علی(ع) راازنبوت ش خبرداداولین وحی وقتی توسط جبرئیل برپیامبرنازل شدهمراه باهبیت واحساس سنگینی بارعظیم رسالت بودبه گونه ای که موقعی که به خانه رسیدبه همسرش خدیجه گفت مرابپوشان اما ابهام وشگفتی گزارش نشده است چون آمادگی ارتباط بافرشته وحی وجهان غیب ازپیش برای پیامبرایجاد شده بودوپیش ازاینکه جبرئیل را ببیندآثاراو رادیده بودودرکودکی دربیابان دوملک براو ظاهر می شوندوسینه اش را می شکافتندهم ناپاکی هم ناخالصی رامی زدانیدوحضرت محمد درآن هنگام احساس لطیفی ونورانی می کنندبه گونه ای که برسنگ ودرخت که می گذرد صدای سلام آنهارامی شنیدوآن درزندگی شریف سه مرحله وجود داردکه نشان دهنده محبت وتوجه پروردگار برحضرت محمد(ص)بود وقتی یتیم بود خدابه اوجایگاه امن دادوموقعی که فقیر بوداورابی نیازکردووقتی ازپی حقیقت بوداورا راهنمایی وهدایت نمود پرودرگار دراین سرمرحله برآن حضرت منت گذاشت.

شیعیان باپیروی ازائمه معصومین (ع)روز بیست هفتم رجب راآغاز بعثت می دانندوآن راازاعیادبزرگ می شمارند ومراسم واعمال ویژه ای که بین آنهادرزوز وشب مبعث متداول می باشدا- غسل درشب وروز مبعث مستحب می باشد.2- روزه گرفتن درآن روز واین روز یکی ازچهارروز سال می باشد که امتیاز خاصی داردکه دربعضی احادیث پاداش روزه این روزرا  هفتادبرابرثواب است. 3-زیارت حضرت محمد(ص) وحضرت علی(ع)ازراه دور ونزدیک.4-صلوات فرستادن در روزمبعث .5- برپاداشتن دوازده رکعت نمازبراساس کتب ادعیه ونیز دعای مخصوص شب وروز مبعث.

حضرت محمد (ص) با رسالت خود جهان رابه نورانیت تبدیل کرد اوآخرین رسول خدا درزمین بود که آئین اسلام راکه برای مامسلمانان آوردوعلم وفضلیت  رادرجامعه گسترش دادوکتا ب آسمانی شریعت قرآن کریم رابرای هدایت وراهنمایی پیروانش به ارمغان آوردتا همشیه امتش را هدایت نمائید وازاین مقاله می توان نتیجه گرفت که همه رسولان ازطرف خداوند عالم که همه آفریده ازآن او است برای هدایت بشر فرستاد تاانسانها را ازگمراهی ورذایل نجات بخشندوحجت را برهمه تمام کنند وبعثت حضرت محمد(ص) دارای اهمیت زیادی می باشد چون او خاتم پیامبران وکامل کننده ادیا ن است .

فهرست منابع

1-   مسائلی، احمدرضا : تاریخ نبی اکرم محمدبن عبدالله (ص)،اصفهان،کانون پژوهش،1379.

2-  موسوی لاری،مجتبی : رسالت نهایی ،قم،دفتر انتشارات اسلامی،1361.

3- موسوی گرمارودی،محمدصادق: معصوم نخست،تهران،کانون پرورش فکری وکودکان ونوجوانان،1373.

4- عاطف الزین،سمیح :زندگانی پیامبر اکرم (ص) درقرآن ،ترجمه محمدحسین احمدیار،تهران،نشرتحقیقات ذکر،1382.

5-  موسوی بجنوردی،محمد کاظم :دایره المعارف بزرگ اسلامی جلد12،تهران،مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی،1367.

تهیه تنظیم

سیدناصرمیربلوکی

 نوشته شده توسط سید محمد علی سید رضایی در چهارشنبه 86/9/14 و ساعت 6:43 عصر | نظرات دیگران()